بسم الله الرحمن الرحیم
" مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ "
دقت کنید :
این پیام غدیر است
هرکس پیامبر بر او ولایت دارد ؛ علی بر او ولایت دارد .
پس توجه کنیم :
حقیقتا چه کسی برما ولایت دارد ؟ چه کسی بر جوانب ظاهری و باطنی ما ولایت دارد ؟
بر قلبمان، در فکرمان، در گفتار و رفتار ما، در تصمیم گیری ها و در تمام حرکات و سکنات ما چه کسی ولایت دارد ؟
إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ (رعد 7)
و امروز هادی امام زمان(عج) است و برما ولایت دارد.
پس بکوشیم :
تمامی سکنات، ظاهر و باطن خود را با درک حضور ایشان و تحت ولایت ایشان، تنظیم کنیم.
مبادا :
ندانسته یا ناخواسته ؛ شهوت، غضب یا اوهام بر ما ولایت داشته باشد !!
هشدار :
آنانی که ولایت را قبول نداشتند، امیرالمؤمنین(ع) را 25 سال خانه نشین کردند، ما (به اصطلاح ) ولایتی ها، چند سال امام زمانمان را خانه نشین کرده ایم؟
برای اینکه اقتدار ولایت وارث غدیر به عرصه ظهور برسد, امتش باید مقتدر شوند.
امت امام زمان(عج) در صورتی میتواند مقتدر بشود که خودش را تحت ولایت ایشان قرار دهد،
ما الان تحت ولایت که یا چه هستیم؟
که یا چه در حال حاضر بر ما ولایت دارد؟
هوای نفس، مال و منال دنیا، جاه و جلالش،
چه چیزی بر افکار ما گفتار و رفتار ما تسلط یعنی ولایت دارد؟
حب دنیا، شهوت، غضب، اوهام، .؟
اگر ما بخواهیم یار حضرت باشیم باید فقط ولایت ایشان را عملا بپذیریم.
یعنی فقط اجازه دهیم که ایشان یعنی باور حضور ایشان بر افکار، گفتار و رفتار ما تسلط داشته باشد.
وقتی که ما همیشه خودمان را در محضر ایشان ببینیم متقابلا همه وجودمان تحت تاثیر حضور ایشان قرار خواهد گرفت.
باید خودمون رو به حضورش عادت دهیم.
ما عموما به حضور ایشون عادت نکرده ایم.
سعی کنیم خودمان را در محضر ایشون ببینیم اصلا در ظهورش ببینیم.
جوری افکار و گفتار و رفتارمان باشد که برازنده حضور و ظهورشان باشد.
یعنی خودمان را تحت ولایتشان قرار بدهیم تحت ولایتشان ببینیم تا ما که امت ایشان هستیم زیر سایه ایشان به اقتدار برسیم که در آن صورت در واقع ایشان نیز به اقتدار بیشتری می رسند.
به اقتدار رسیدن امت امام زمان(عج) یعنی تحت ولایت ایشان در مقابل شهوات قدرتمندانه برخورد کردن است.
یا علی بگوییم در این عید غدیر، و ما نیز اقتدار ولایت وارث غدیر را به عالمیان نشان دهیم ان شاءالله.
معرفت_نفس:
روایت: "من عرف نفسه فقد عرف ربه"
علیکم انفسکم(مائده: 105)
برشماست نفسهای شما
"واذکر ربک فی نفسک تضرعا و خیفه و دون الجهر من القول بالغدو و الاصال و لا تکن من الغافلین"(اعراف: 206)
"و نفس و ماسواها _فالهمها فجورها و تقواها _ قد افلح من زکاها"(شمس: 7-9)
و نفس و ما سواها _ فالهمها.به حقیقت انسان, یعنی به نفس او الهام کرده شر و خیر را
اگر انسان به حقیقت خودش رسید, به الهامات هم دسترسی پیدا میکند
ما فاصله بین "من عرف نفسه" تا عرف ربه" را بوسیله همین الهامات طی میکنیم
اون بهره ای که ما بعد از شناخت نفس میتوانیم از الهامات میبریم فوق العاده بیشتر است
قد افلح من زکاها - تازه بعد از معرفت نفس است که انسان میتواند آنرا تزکیه کند
وقتی که انسان به معرفت نفس میرسد اون موقع قوای بالفعل او بالقوه می شود
و آنوقت بهتر میتواند الهامات الهی را به برکت ولایت امام معصوم(ع) دریافت کند
یک راه میان بر هست که آن را ممکن می کند و آن اتصال به امام زمان(عج) می باشد
وابتغوا الیه الوسیله
اگه انسان به معرفت نفس برسه کلا به حقیقت یه اسماءالله می رسد و آن موجب تزکیه اش می شود(تزکیه دل و عملش)
هر کس که به امام معصوم یعنی به ولایت وصل بشه: لهم نصیب مما کسبوا
بله اما با درک حضور امام زمان(عج)
با انتطار فرج و دعا برای فرجشان
با برقراری ارتباط روحی با ایشان
اگر کسی که ولایت پذیره واقعا و عملا هم ولایت مدار بشه دیگه القائات شیطانی را نمی شنود
منْ یَشْفَعْ شَفاعَةً حَسَنَةً یَکُنْ لَهُ نَصِیبٌ مِنْها (نسا 85 )
کسى که شفاعت [تشویق و کمک] به کار نیکى کند، نصیبى از آن براى او خواهد بود.
مقام معظم رهبری: " رویای انقلاب ما ظهور امام عصر است "
اگر انسان ها به معرفت نفس برسن اونوقت نمی گذارند که نفس آنها آلوده به نفسانیات بشه
تا انسانها به معرفت نفس نرسند هر چقدر که روی نفسانیات خود کار کنند اون نتیجه مطلوب رو نخواهد داد
انسانها باید به معرفت نفس برسند تا بتوانند تزکیه نفس داشته باشند
باید اول نفس شناخته بشود تا بعد بتوان آنرا تزکیه کرد
هر چقدر که چله بگیریم کتاب بخونیم تلاش کنیم تا به معرفت نفس نرسیم اون تلاش هامون و نتیجه آن مقطعی خواهد بود
"افلا یتفکروا فی انفسهم و ان کثیرا من الناس بلقای ربهم لکافرون"(روم: 8)
تفکر در نفس + توسل = معرفت نفس = لقاء پروردگار
انسان باید همه این کارها رو در حد توانش انجام دهد اما کافی نیست
بفرموده امام خمینی(ره) اگر نکته ای را خواندید و متوجه نشدید آنرا چندین مرتبه با دقت بخوانید تا متوجه شوید
یک ساعت تفکر معادل 120 سال عبادته
تفکر در نفس + توسل = معرفت نفس = لقاء پروردگار
در صورتی که در کنارش هم سعی کنیم تعلقاتمان را از دل بیرون کنیم
"افلا یتفکروا فی انفسهم و ان کثیرا من الناس بلقای ربهم لکافرون"(روم: 8)
همین که انسان در خیلی چیزها صبح تا شب فکر می کند اما در مورد معرفت نفس خیر , نشان دهنده این است که چقدر شیطان در آن زمینه مراقب است و ما را مشغول کرده است که مبادا در معرفت نفس تفکر کنیم. حب الدنیا راس کل خطیئه
جمع نقیصین محال است
محاله که در دلی حب دنیا و حب خدا جمع بشه
حالا هی فقط کتاب بخونیم, جواب نمیده
باید دل انسان از تعلقاتش آراد بشه تا بتونه ظرف به کمال رسیدنش بشه(ادامه دارد)
درباره این سایت